En ideali tabiki bebeğe 0-3 yaşları arasında annenin bakmasıdır. Fakat günümüz şartlarında bu pekte mümkün olmamakta ve bir bakıcı ihtiyacı duyulmaktadır.
Ev ortamımıza dahil olacak bebeğimiz- çocuğumuz için bakıcı araştırırken mümkün mertebe yasal firmalarda mülakatları yapılmış ve referanslı bakıcılar tercih edilmelilerdir. Bu bakıcı çocuk gelişimine hakim olmalıdır.
Bakıcıya görüşmeler esnasında
yemek yedirme
ağlama krizleri vb.
durumlarda nasıl başa çıktığını ve bakımla ilgili neler bildiğini sorabilirsiniz.
Bakıcı ve annenin iletişimi direk bakıcı ve bebeğin ilişkisini de etkiler.
Annenin bakıcıya duyduğu güvensizlik veya bakıcının anneye duyduğu öfke bebeğe yansır.
Bebeğin bakıcıya alışması için anne bebek ve bakıcı birkaç günü birlikte geçirmeli ve bebek annenin bakıcıya duyduğu güveni görmelidir.
Eğer bakıcı işi bırakacaksa bebeğin yaşı ne olursa olsun mutlaka önceden konuşmalıdır.
(Örnegin : Birkaç gün sonra ben kendi evimde kalmaya başlayacağım gibi..)
çocuğun yaşına ve anlama yeteneğine göre bu konuşma şekillendirile bilir
Bakıcı işten ayrılırken çocukla duygusal bir bağ kurduğu için beraber yapılan bir resim veya ufak bir hediye bırakabilir.
Bazı anneler bebeğin bakıcıya kendisinden daha yakın olacağı kaygısını taşır.
Bakıcılar anneye destek için vardır.
Anne evdeyken bebekle kendisi ilgilenmeli ve evde olabilmek için olabildiğince boş zaman yaratmalıdır.
Bir cevap yazın